amonity Słownik języka polskiego PWN

To właśnie w jurajskim morzu powstały wapienie, skały na których dziś wznosi się zamek. W skałach zachowały się najrozmaitsze kształty amonitów o muszlach prostych i skręconych, gładkich i z kolcami, małych i kilkumetrowych. W centrum znajdowanych muszki dostrzec można niewielką amonitellę, powstałą jeszcze w jaju muszlę embrionalną stanowiącą zaczątek późniejszej muszli dorosłego zwierzęcia.

* AMONIT MACROCEPHALITES POLSKA NATURALNY UROKLIWY OKAZ NR 9 *

Muszle większości amonitów są na ogół małych rozmiarów. Amonity paleozoiczne były na ogół niewielkie – średnica ich muszli wahała się od kilku do kilkunastu centymetrów. W górnej kredzie natomiast żyły amonity bardzo wielkie, o średnicy muszli dochodzącej kamolce do 2 m. Amonity łukowskie maja najczęściej średnicę muszli nie przekraczającą 20 cm. Amonity (Ammonoidea) są najbardziej znanymi skamieniałościami występującymi w krach jurajskich okolic Łukowa. Jest to grupa zwierząt całkowicie wymarłych z końcem okresu kredowego (około 65 mln lat temu).

okazy po 6 -9zł

Amonity, amonitowate (Ammonoidea) – podgromada wymarłych głowonogów (Cephalopoda), przeważnie o symetrycznej, płasko spiralnej skorupie. Amonity pojawiły się w Paleozoiku około 400 milionów lat temu. Żyły przez większość trwania Mezozoiku i wymarły pod koniec okresu kredowego 65 milionów lat temu wraz z dinozaurami. Spiralny kształt amonitów dał początek ich nazwie, ponieważ ich skamieniałe muszle przypominają nieco zwinięty róg barana. Rzymski historyk i pisarz Pliniusz Starszy widząc skamieniałości tych zwierząt porównał je z rogami Amona, egipskiego boga, który był przedstawiany jako człowiek z głową barana.

* AMONIT MACROCEPHALITES BARDZO CIEKAWY OKAZ DO KOLEKCJI NR 1 *

• Muszle amonitów miały od kilku milimetrów do nawet 3 metrów średnicy.
• Podgromada morskich kopalnych głowonogów czteroskrzelnych; ok. 7 tys.
• W mgnieniu oka Wisła zamienia się w ciepłe morze sprzed ponad 150 milionów lat.
• W skałach zachowały się najrozmaitsze kształty amonitów o muszlach prostych i skręconych, gładkich i z kolcami, małych i kilkumetrowych.
• Oszczędzamy paliwo, bo nie będziemy się zbytnio przemieszczać w przestrzeni.

Zwierzętami żyjącymi współcześnie, a należącymi do tej samej podgromady, co belemnity, są kalmary i mątwy. Kopalna fauna występująca w krach jurajskich rejonu Łukowa została dotychczas dobrze rozpoznana jedynie z kry odkrytej jeszcze w XIX wieku. Sporo skamieniałości zachowało do dzisiaj swa muszlę.

Amonity (amonity właściwe)

Szczątki organizmów żyjących w minionych epokach geologicznych zachowane w skałach w wyniku fosylizacji. Skamieniałości mają duże znaczenie naukowe, pozwalają poznać ewolucję życia na Ziemi oraz służą powszechnie do wyznaczania względnego wieku skał. Naukowiec referuje również dyskusję, czy amonity cechował dymorfizm płciowy. Wkład w tę debatę miał polski uczony, prof. Henryk Makowski z Uniwersytetu Warszawskiego, który w latach 60. Wysunął taką koncepcję równoległe z brytyjskim badaczem J.H. Inna, której autorem jest również Polak – prof. Bronisław Matyja, głosi że zwierzęta te cechował polimorfizm rozwojowy, czyli różnorodność form w zależności od środowiska, w którym występowały.

Pobierz bezpłatny podręcznik "Skamieniałości"

Ciało amonita znajdowało się w ostatniej największej tzw. Komorze mieszkalnej, natomiast pozostałe komory tworzyły fragmokon. Był on wypełniony gazem i częściowo płynem, służącym do ustawienia zwierzęcia w toni wodnej.